Pijn is een essentieel en nuttig aspect van het menselijk lichaam. Het fungeert als een waarschuwingssignaal, een manier waarop ons lichaam ons vertelt dat er iets mis is of potentieel schadelijk. Echter, wanneer pijn aanhoudt lang nadat de verwonding is genezen of het oorspronkelijke probleem is opgelost, kan pijn chronisch worden. Chronische pijn kan zich op verschillende manier uiten. Voorbeelden zijn: chronische rugpijn, -hoofdpijn, -nekpijn, -pijn in polsen en handen.
We spreken van chronische pijn:
- Wanneer pijnklachten langer dan 3 maanden blijven bestaan.
- Er geen één op één relatie (meer) is met het oorspronkelijke letsel.
Chronische pijn kan een grote invloed hebben op de kwaliteit van leven. Zowel het werk als het privéleven kunnen er ernstig onder leiden. Je kunt niet meer zoals voorheen deelnemen aan sociale activiteiten of misschien zelfs normale huishoudelijke taken niet meer uitvoeren zoals je dat zou willen.
Op een MRI-scan, röntgenfoto en bloedonderzoek is niets te zien.
Bij chronische pijn is er meestal geen sprake meer van weefselschade. Als dit er wel is geweest dan heeft het lichaam dit al lang gerepareerd. Weefselschade is dus niet (meer) de oorzaak van de pijn. Met medische onderzoeken zal dus ook meestal niets gevonden worden. Dat kan erg frustrerend zijn omdat je als patiënt graag een verklaring voor de klachten wilt.
Wat is centrale sensitisatie ?
Als het alarmsysteem in het centrale zenuwstelsel (ruggenmerg en brein) je blijft beschermen, ook al is er geen sprake meer van weefselschade, dan is er sprake van ‘over bescherming’. Dit wordt Centrale Sensitisatie genoemd, ofwel verhoogde waakzaamheid van het alarmsysteem (Pijn en het Brein, Flemming en Vollebregt 2016).
Bij centrale sensitisatie is sprake van veranderingen in het centrale zenuwstelsel. Zowel in het ruggenmerg als in de hersenen. Bij acute pijn worden de zenuwcellen in het ruggenmerg direct extra gevoelig en het brein is extra gericht op waarneming van de pijn. Als pijn chronisch wordt dan blijft de extra gevoeligheid van de zenuwen en de waakzaamheid van het brein aanwezig, terwijl de oorzaak van de pijn niet meer aanwezig is.
Enkele kenmerken van centrale sensitisatie zijn
- De pijn is in de loop van de tijd steeds intenser geworden
- Er zijn pijnlocaties bijgekomen
- De klachten treden symmetrisch op
- Kleine bewegingen doen al pijn
- Verhoogde gevoeligheid voor temperatuur
- Aanraking van de huid is pijnlijke
- Pijnstillers doen weinig meer
- Onvoorspelbaarheid van de pijn
Kun je er iets aan doen?
De veranderingen van centrale sensitisatie kunnen weer ongedaan gemaakt worden. Onze hersenen maken voortdurend nieuwe verbindingen aan en breken ze weer af al naar gelang of ze gebruikt worden of niet. De kunst is dus om de aangemaakte verbindingen die overmatig pijnsignalen doorgeven steeds minder te activeren. Soms is het genoeg om je bewust te zijn van de werking van het systeem van centrale sensitisatie. Op het moment dat de pijn optreedt kan het al heel veel uitmaken als je goed weet dat de pijn veroorzaakt wordt door deze centrale sensitisatie. Dat de pijn geen reële weergave is van het gevaar. Dat de pijn er dus wel is, maar dat dit niet gevaarlijk is. Hierdoor verminderd de stress en door dit steeds weer te doen dooft de pijn steeds verder uit. Soms is de activatie van de pijn op een complexe manier verbonden met stress en emoties. Het kan dan erg lastig zijn om op eigen houtje het pijnsysteem tot rust te brengen. Dan is het raadzaam om een therapeut te zoeken die gespecialiseerd is in chronische pijn. Uiteraard is het ook essentieel om zeker te weten dat de pijn door centrale sensitisatie wordt veroorzaakt. Laat je dus altijd onderzoeken door de huisarts of een specialist om uit te sluiten dat er een andere oorzaak is voor de klachten. Oefentherapie Utrecht is gespecialiseerd in de behandeling van chronische pijn.
Reactie plaatsen
Reacties